A gdzie Olaf ma ucho?

Od wczoraj nasz synek wie już gdzie ma ucho. To nasze nowe osiągnięcie.
I z dnia na dzień zwiekszamy zasób słów, co prawda czasem wymawia je w swoim języku, ale powtarza te same dźwięki na widok tych samych obrazków. Pokazanie piłki na obrazku, czy w rzeczywistości nie stanowi już dla niego problemu, na każdy rodzaj pociągu (shinkansen, lokalny, drewniany, czy narysowany) reaguje "tuu tuu tuu", a do wszystkich samolotów macha rączką. Kilka razy zamast "tata" słyszeliśmy wyczekiwane "mama", ale wciąż raczej bezwiednie...